Haftanın kısa filmi köşesinde bu hafta, çalışmalarıyla yaratıcılığın sınırlarını zorlayan yönetmen Michel Gondry’nin karantina sürecinde imza attığı ve nahif mizahıyla dikkat geçen animasyonu Une petite visite à mon collège var.
İçinde bulunduğumuz pandemi süreci birçok sektörü olduğu gibi sinemayı da oldukça etkiledi. Kalabalık ekiplerle sete çıkmanın mümkün olmadığı bu ortamda sıkça sorulan ve sektörün en cevabını en çok merak ettiği sorulardan biri de tabii ki, filmlerin ne zaman “normal” bir şekilde çekilmeye devam edilebileceği. Bu soruya henüz bir cevap verilemezken, bir grup sinemacı da mevcut şartların üstesinde gelmeye gayret eden -hatta gelen- yaratıcı çalışmalara imza atıyor. Geçtiğimiz haftalarda Benjamin Berman’ın bu süreçte tamamladığı The Follow-Up isimli çalışmasına bu köşede yer vermiştik örneğin. Benzer bir hamle de Sil Baştan – Eternal Sunshine of the Spotless Mind ve Rüya Bilmecesi – La science des rêves gibi zeka dolu filmlere imza atan Fransız yönetmen Michel Gondry’den geldi. Karantina sürecine ülkesi Fransa’da değil de Los Angeles’te yakalanan Gondry, “Kolajıma Küçük Bir Ziyaret” şeklinde Türkçeleştirilebilecek Une petite visite à mon collège’da, Los Angeles’tan Fransa’ya doğru çıktığı hayali yolculuğu son derece mizahi bir tonda ve bir çeşit talihsiz serüvenler dizisi olarak anlatıyor.
Une petite visite à mon collège: Yolculuk, Badireler ve Bir Tebessüm
Yukarıda adını andığımız uzun metrajlarının yanında Radiohead, Björk, The White Stripes ve The Chemical Brother gibi müzisyen ve gruplar için çektiği video kliplerle de ne denli yaratıcı bir sanatçı olduğunu gösteren Gondry, tamamen el işçiliğiyle yaratılmış bir stop-motion animasyon olan Une petite visite à mon collège’da da hayalgücünü cömertçe sergiliyor. Amerika’dan belki de çok özlediği ülkesine doğru çıktığı hayali yolculuğu, dünyanın hâlihazırda içinde bulunduğu kaos ortamının nahif bir temsiline dönüştürüyor. 2020’nin başından beri tabiri caizse gün yüzü görmediğimiz bir süreç yaşıyor olmamıza ve bu yaklaşık bir buçuk dakikalık animasyon doğrudan bu durumla ilgiliyken Gondry, tam da kendinden bekleyebileceğimiz türen bir çalışmaya imza atarak ortaya karamsar bir tablo çıkarmıyor; aksine tüm bu süreç sona erdiğinde hissedileceğe benzer bir rahatlama hâliyle noktalıyor filmini. Yüzlere sıcak bir tebessüm kondurmayı da ihmal etmeyerek…
