NBA’in gelmiş geçmiş en iyi oyuncularından Kobe Bryant’ın kendi şiirinden esinlenerek yola çıkılan kısa animasyon Dear Basketball’ın yapım süreci de en az kısa film kadar etkileyici.
Kobe Bryant‘ın Utah Jazz karşısında 60 sayı atarak kariyerine bir efsane maç daha eklediği emekliliğin üzerinden neredeyse 9 ay geçti. NBA’in içinde yer aldığı 20 yıl boyunca basketbolun yalnızca atletizm ya da fiziksel özelliklerle değil akıl ve oyunun kendisine olan tutkuyla oynanmasının nelere kadir olabileceğini defalarca kez göstermiş olan Kobe için Jazz maçı yalnızca zincirin son halkasıydı. Her ne kadar Kobe’yi artık basketbol sahalarında göremesek de onun zekası ve kendine has ‘Black Mamba’ tutkusu halen akıllarda.
İşte kısa animasyon film Dear Basketball, tam olarak bu akıl ve tutkunun bir ürünü. Kobe’nin emeklilik kararı aldıktan sonra yazdığı ‘Dear Basketball’ şiirinden yola çıkarak ona bir saygı duruşunda bulunmak isteyen illüstratör Glen Keane‘e göre insan vücudunun hareketi dünya üzerindeki en etkileyici şeylerden bir tanesi. Daha önce Beauty and the Beast ve The Little Mermaid gibi Disney uyarlamalarında çalışan Keane, dolayısıyla bir deniz kızının suyun üzerindeki hareketine aşina ancak ona göre bir basketbol oyuncusunu hareketlerini kağıt üzerine taşımak bir animatör için eşsiz bir zevk.
Kısa animasyonu çekme kararı almasının ardından Bryant’ın kendisi ve atletizmi üzerinde çalışmaya başlayan Glen Keane, soluğu Youtube’da almış ve onun en iyi 10 hareketini yer aldığı videoyu izlemeye başlamış. Ancak videoda gördüğü bir hareket adeta onun aklını başından almış: Kobe’nin 2009 yılında Dwyane Wade’in üzerinden Miami Heat’a karşı attığı buzzer beater.
Çevresinin tamamen Heat oyuncularıyla çevrili olmasından dolayı potaya paralel olarak hareket ettikten sonra potayı karşısına alır almaz topu gönderen Kobe’nin bu inanılmaz şutu ünlü illüstratörü şaşkına çevirmiş. İşin içinden çıkamayan Keane, çareyi şutu atanın kendisine sormakta bulurken aldığı cevap ise Kobe’nin çocukluğunda gizliymiş: Mamba’nın çocukluğundaki en büyük zevklerinden birisi bisiklet sürerken elindeki taşlarla elektrik direğini vurmaya çalışmasıymış. Böylece dengesiz olduğu zamanlarda bile onun hedefini nasıl vurabildiğini algılayan Keane, o anda farklı bir şeyin daha farkına varmış: Kobe’nin alamet-i farikası atletik yetenekleri değil, onun öğrenmedeki yeteneği.
Black Mamba’nın bir diğer çocukluk alışkanlığı olan babasının çoraplarını top haline getirip hayali şutlar atması da kısa animasyonda yer alan bir diğer ayrıntı. Emeklilik şiirinin ilk kıtasında yer alan bu alışkanlığın animasyonda da yer almasını isteyen Glen Keane, Kobe’den çorapları nasıl kıvırdığını ve attığını tekrarlamasını isteyip hareketleri bire bir aynı şekilde kısa filme eklemiş. Bunun yanı sıra Dear Basketball, çocukluktan kalan diğer önemli kişisel ayrıntıları da bünyesinde barındırıyor: Yatak odası duvarındaki Michael Jordan ve Magic Johnson posteriyle Bulls ve Lakers’ın şampiyonluk maçlarını barındıran VHS kasetleri.
Glen Keane için bu projenin tahmin ettiğinden daha büyük bir şeye dönüştüğünü ise çocuk ve yetişkin Kobe’yi aynı anda çizdiği anda anlamış: “Onlar sahada her zaman birlikte olmalıydı çünkü 6 yaşındaki çocuk, hep onunlaydı. Ve sonunda iki Kobe gerçekten de birlikte dans edebiliyordu.”
Prömiyerini Tribeca Film Festivali’nde yapan Dear Basketball, kısa animasyon dalında Oscar için oldukça iddialı. Filmin müziklerinin de John Williams imzalı olduğunu hatırlatalım.
Kaynak: IndieWire
